همه چیز درباره مونونوکلئوز عفونی یا بیماری بوسه

بیماری مونونوکلئوز نوعی بیماری عفونی مربوط به دهان است، که می‌تواند در هر سنی بروز کند. هر چند پزشکان معتقدند که شیوع این بیماری در بین جوانان به مراتب کمتر است.

عامل ایجاد این بیماری عفونی ویروس اپشتین بار است. مونونوکلئوز در بسیاری از منابع به عنوان بیماری بوسه نیز شناخته می‌شود. دلیل این نام گذاری این است که در برخی از مواقع بوسیدن منجر به انتقال این بیماری و آلوده کردن فرد می‌شود.

مونونوکلئوز در برخی از افراد هیچ علائمی از خود نشان نمی‌دهد، بنابراین به صورت درمان نشده رها می‌شود. از این رو ممکن است در طولانی مدت عوارض غیرقابل جبرانی را در پی داشته باشد.

در ادامه این مطلب قصد داریم اطلاعاتی را در مورد بیماری مونونوکلئوز عفونی و علائم آن با شما به اشتراک بگذاریم. از این رو اگر شما هم به کسب اطلاعاتی در این زمینه علاقه‌مند هستید، تا انتهای این مطلب همراه مجله سلامتی سروش باشید.

علت ایجاد بیماری مونونوکلئوز چیست؟

همانگونه که در ابتدای مطلب نیز به آن اشاره شد، بیماری مونونوکلئوز نوعی بیماری مربوط به دهان است. در حقیقت با ابتلا به این بیماری نوعی غده عفونی و متورم در دهان شما ایجاد می‌شود و رشد می‌کند. این غده عفونی بسیار مضر بوده و ویروس ایجاد کننده آن در گروه ویروس ایجاد کننده تبخال قرار دارد. در ادامه به تفصیل در مورد علل ایجاد مونونوکلئوز صحبت می‌کنیم:

• بیماری مونونوکلئوز یک بیماری عفونی است، که ویروس اپشتین بار یا آواستین عامل ایجاد آن است. این ویروس در گروه عوامل ایجاد کننده تبخال قرار دارد، و سلول‌های مخاطی و لنفوسیت‌های دهانی را هدف قرار می‌دهد.
• این عفونت دهانی که باعث درگیری سلول‌های مخاطی دهان می‌شود، بزاق دهان فرد را آلوده می‌کند. از این رو ممکن است در اثر بوسیدن از فردی به فرد دیگر منتقل شود. به همین دلیل است که به مونونوکلئوز بیماری بوسه نیز گفته می‌شود.
• عامل انتقال این بیماری معمولا مخاط دهان و بینی، خون و مایع منی است. بنابراین هر گونه تماس نزدیک با افراد آلوده، می‌تواند منجر به انتقال بیماری شود.
• ویروس ایجاد کننده این بیماری ممکن است حدود دو الی شش هفته در حالت خاموشی باقی بماند. اما پس از آن با بروز علائم در فرد نمود پیدا می‌کند.
• هر گونه عطسه، سرفه، انتقال خون، پیوند اعضا، استفاده از لیوان یا ظرف غذای مشترک و به عبارت دیگر هر گونه ارتباط نزدیک با فرد آلوده ممکن است باعث انتقال این بیماری شود. اما در حالت کلی رفت و آمد معمولی با افراد بیمار با رعایت فاصله معمول نمی‌تواند منجر به انتقال آن شود.
• معمولا افرادی که در محل‌های پر رفت‌وآمد و یا مراکز درمانی حضور دارند، و یا افرادی که به دلایل مختلفی سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیش‌تر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.
• هر فرد معمولا تنها یک بار به این ویروس مبتلا می‌شود. بنابراین آنتی‌بادی‌های تولید شده در بدن فرد می‌توانند تا پایان عمر از او محافظت کنند.

مونونوکلئوز معمولا با چه علائمی همراه است؟

بیماری مونونوکلئوز نیز مانند هر بیماری عفونی دیگری با علائم و نشانه‌هایی همراه است. هر چند این علائم در همه افراد به صورت یکسان بروز نمی‌کند. اما در ادامه لیستی از رایج‌ترین علائم این بیماری را برای شما گردآوری کرده‌ایم.

• تب
• سردرد
• عفونت گلو
• خستگی بیش از حد معمول
• بروز برآمدگی متورم و عفونی در گردن یا زیر گلو
• لوزه‌های متورم با تنفس دشوار
• جوش‌های پوستی عفونی
• وجود لکه‌های سفید در پشت حلق
• بی‌اشتهایی
• تورم غدد لنفاوی پشت گردن
• افزایش احتمال ابتلا به هپاتیت و یرقان
• بزرگ شدن طحال و احساس درد در قسمت بالای شکم
• کم خونی
• بزرگ شدن کبد

چگونه می‌توان از ابتلا به بیماری مونونوکلئوز عفونی پیشگیری کرد؟

در حالت کلی هیچ راهی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد. زیرا از طرفی هیچ واکسن تایید شده‌ای برای ایمن‌سازی شما در برابر این بیماری وجود ندارد. از طرفی ویروس ایجاد کننده این بیماری به گونه‌ای است که می تواند، حتی پس از برطرف شدن نیز در بدن باقی بماند. بنابراین بزاق فرد آلوده تا آخر عمر می‌تواند منجر به انتقال این بیماری شود.

عدم استفاده از لیوان، قاشق و ظروف مشترک و پرهیز از بوسیدن افراد دارای علائم و یا افرادی که به تازگی بهبود یافته‌اند نیز می‌تواند راهی برای پیشگیری از آن باشد.

همه افراد بالغ بالای 35 سال، احتمال ابتلا به این بیماری را دارند. اما با توجه به این‌که هر فرد تنها یک بار در زندگی خود به این بیماری دچار می‌شود، بنابراین آنتی‌بیوتیک تولید شده در بدن برای مقابله با این ویروس تا آخر عمر برای فرد کافی خواهد بود.

بیماری مونونوکلئوز چگونه قابل تشخیص است؟

بیماری مونونوکلئوز نیز مانند هر بیماری عفونی دیگری در مراحل ابتدایی با بررسی علائم و تست‌های مختلف قابل تشخیص است. اما از طریق آزمایش خون برای بررسی آنتی‌بادی، شمارش گلبول‌های سفید و یا تست عملکرد درست کبد نیز قابل تشخیص است.

درمان بیماری مونونوکلئوز چگونه انجام می‌شود؟

در حقیقت هیچ راهی برای درمان قطعی این بیماری وجود ندارد. زیرا حتی پس از فروکش کردن علائم و بهبود فرد بعد از چند هفته نیز ویروس مربوط به این بیماری برای همیشه در بدن فرد باقی می‌ماند. اما استراحت و مصرف مایعات می‌تواند تا حد زیادی به کنترل این بیماری کمک کند.

بیماری مونونوکلئوز عفونی معمولا به دو صورت درمان دارویی و درمان خانگی قابل درمان و کنترل است. اما در میان تمام روش‌های موجود، تغییر سبک زندگی و نوشیدن آب فراوان می‌تواند موثرتر از بقیه راهکارها باشد. در ادامه برخی از راه‌های درمان این بیماری عفونی را با شما به اشتراک می‌گذاریم:

• بالا بردن سیستم ایمنی بدن با استفاده از ویتامین‌هایی مانند ویتامین C
• استفاده از دمنوش‌های گیاهی مناسب برای مقابله با عفونت
• غرغره آب نمک برای از بین بردن ویروس‌ها و باکتری‌ها
• مصرف مایعات فراوان اعم از آب، آبمیوه و چای
• استراحت کافی برای پیشگیری از ضعف بدن
• استفاده از روغن نارگیل در رژیم غذایی
• رژیم غذایی سرشار از میوه، سبزی و مواد دارای فیبر بالا
• استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده توسط پزشک
• استفاده از داروهای کورتونی طبق تشخیص پزشک

نتیجه‌گیری

در این مطلب به بررسی بیماری مونونوکلئوز عفونی پرداخته شد. همچنین علت بروز، علائم و راه‌های پیشگیری و درمان آن در اختیار شما قرار دادیم. امیدواریم که این اطلاعات بتوانند در راستای بهبود و ایمنی شما گامی هر چند کوچک بردارد.

اگر شما هم به دلایل مختلفی با علائم این بیماری را دارید، بهتر است هر چه سریع‌تر با یک فوق متخصص عفونی در این زمینه مشورت کنید. زیرا در بسیاری از مواقع عدم کنترل این بیماری نیز مانند سایر بیماری‌های عفونی برای شما غیر قابل جبران خواهد بود.